Dag 94 Astorga - Manjarin

Beste volgers,

Verslag van 21/7.
1)Route.
Start 7.10 uur.
Aankomst 14.00 uur.
Pleisterplaats: Manjarin *)
Vandaag gelopen 30 km. Totaal gelopen 2580 km. Totaal 3.440.000 stappen.
Tot Santiago nog: 240 km of, 320.000 stappen
2) Landschap/omgeving.
Weinig dorpen maar veel bos, heide en akkers in een bergachtige omgeving.
3) Het weer.
Vandaag weer en zonnige dag met temperaturen tussen 6 en 21 grade.
4) Lichamelijke conditie.
Goed, behalve enkele blaren
5) Psyche.
Goed.
6) Belevenissen/ontmoetingen.
Gisteravond opnieuw mijn blaren moeten laten behandelen door José en Lorena.
Ze hebben me geadviseerd geen voetcrème meer te gebruiken aan mijn tenen maar talkpoeder. Later gisteravond gegeten in een driesterrenrestaurant, zonder andere gasten. We werden behandeld als vorsten.
Vandaag op weg gegaan naar het hoogste punt van de camino boven 1500 mtr.De koffiestops in Santa Catalina de Somoza op een hoogte van 971 mtr en de tweede in Rabanel del Camino op een hoogte van 1162 mtr boven zeeniveau.
Op 1450 mtr staat ook een refugio. Deze wordt op de manier van de Tempeliers (niet de Tempeleers uit Maastricht) beheerd.Dit betekent geen electriciteit, geen warm water, geen douche, alleen water uit de bron.
Dit alles in een omgeving van groene bergen en veel stilte waar je de rust vindt om tot bezinning te komen.
Terug naar de natuur, zowel letterlijk als figuurlijk.Dit wordt vannacht mijn slaapplaats. De overige gasten komen uit Brazilië, Duitsland en Frankrijk en zij laten net als ikzelf het luxe leven voor wat het is. De enige vraag die nog rest is, wat gaat de kok ons voorschotelen als diner. Ik hoop iets wat meer bij de tijd is als de rest van de refugio.
8) Slaapplaats.
Refugio van de Tempeliers

*) Manjarín ist ein sehr kleiner, nahezu komplett verlassener und verfallener Ort am Jakobsweg in der Provinz León der Autonomen Gemeinschaft Kastilien-León.
Die erste schriftliche Erwähnung Manjaríns datiert aus dem Jahr 1180: König Fernando von León räumt in einem Dokument der Besitzerin des Pilgerhospizes zwischen Manjarín und El Acebo, Doña Maria Joanez, Privilegien ein. Dieses Hospiz wurde später direkt nach Manjarín verlegt und findet im 17. Jahrhundert noch einmal Erwähnung. Die Bevölkerungszahlen in Manjarin waren nie sonderlich hoch: 1561: 4 Haushalte, 1587 und 1597: 5 Haushalte. Zu Beginn des 19. Jahrhunderts verlor der Ort die letzten Einwohner und verfiel. Die Pfarrkirche des Ort war dem Heiligen Martin gewidmet.
Ein Mann, der sich in der Nachfolge der Tempelritter sah, gründete in Manjarín in den 1990er Jahren eine einfache Pilgerherberge, die auch nach dem Rückzug des Gründers noch mit der Fahne der Tempelritter beflaggt ist und jetzt von einem Paar bewirtschaftet wird.

Groet en tot morgen dag 95,

JanDe.